Fontem sapientiae Dominum, venite
Fontem sapientiae Dominum
Liber Hymnarius, p. 301, 138
Latinam Antiphon: Fontem sapientiae Dominum, venite, adoremus.
iubilémus Deo salutári nostro. Præoccupémus fáciem eius in confessióne, et in psalmis iubilémus ei.
et rex magnus super omnes deos. Quóniam non repéllet Dóminus plebem suam, quia in manu eius sunt omnes fines terrae, et altitúdines móntium ipse cónspicit.
et áridam fundavérunt manus eius. Veníte, adorémus et procidámus ante Deum plorémus coram Dómino qui fecit nos, quia ipse est Dóminus Deus noster, nos autem pópulus eius et oves páscuae eius.
<<Nolíte obduráre corda vestra, sicut in exacerbatióne secúndum diem tentatiónis in desérto, ubi tentavérunt me patres vestri: probavérunt et vidérunt opera mea.
generatióni huic et dixi: Semper hi errant corde. Ipsi vero non cognovérunt vias meas, quibus iurávi in ira mea: Si introíbunt in réquiem meam.>>
et Spirítui Sancto. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, et in sǽcula sæculorum. Amen
|
English Come let us adore the Lord, the fount of wisdom. |